Het eerste weekend van november brachten mijn partner en ik een betoverend bezoek aan Bremen. Ons doel was het bijwonen van het “Feuerspuren” festival, een internationaal evenement dat jaarlijks plaatsvindt en draait om het vertellen van verhalen. Dit jaar stond het festival in het teken van “Rond om de Tafel”.
Op een druilerige zaterdagavond begon het festijn in de prachtige theaterzaal van het Lichthaus, een imposant historisch gebouw dat zich tussen het Havengebied en de multiculturele buurt Gröpingen bevindt, en is omgetoverd tot een cultureel centrum. De openingsavond werd verzorgd door professionele verhalenvertellers, waaronder de Nederlandse verteller Frank Belt, afgewisseld met sfeervolle zang en muziek. Maar degene die onze harten stal, was Katharine Ritter. Haar vertelling van een sprookje van de gebroeders Grimm was zo expressief dat we na afloop nog buiten stonden te lachen, terwijl we met verschillende mensen brainstormden over de vele manieren waarop je peren kunt gebruiken, helemaal passend bij het thema “Rond om de Tafel”.
De volgende dag brak aan, en met de middag begon het centrale festival. Een straat in de Gröpingen-buurt was omgetoverd tot een kleurrijke festivalstraat met verschillende kleine podia en een overvloed aan kraampjes vol heerlijk eten. Natuurlijk ontbrak de traditionele Bratwurst met Pommes niet. Op maar liefst 20 verschillende locaties werden er verhalen verteld, maar helaas was er een beperking op het aantal optredens dat je kon bijwonen, in totaal niet meer dan 3 of 4. Het was dus een kwestie van kiezen.
In een oude stadsboerderij genoten we van nog een optreden van mevrouw Ritter, en een wasserette was omgetoverd tot een andere vertellocatie, met zitbankjes voor het publiek. Optredens vonden plaats bij de slijterij, een nagelstudio en zelfs in een fietsenwinkel. Bovendien waren er exposities te bewonderen die de verschillende talen en culturen van Gröpingen in de schijnwerpers zetten, met portretten die de diversiteit van deze buurt weerspiegelden. Bij de nagelstudio woonden we een optreden bij van vier cursisten die de dagen ervoor een cursus verhalen vertellen hadden gevolgd. Hun verhalen waren net zo magisch en betoverend als die van de professionals die we eerder hadden gezien.
Het festival heeft als doel om de uitwisseling tussen verschillende culturen in Bremen te bevorderen. Toch viel ons op dat de bezoekers bij de verteloptredens voornamelijk uit de witte gemeenschap leken te bestaan, terwijl de diverse culturen van de stad zich vooral op straat bevonden, genietend van vuuracrobaten en slenterend langs de kraampjes. Maar uiteindelijk, bij de afsluiting van het festival, zagen we dat kinderen van allerlei achtergronden zich verenigden in een lichtgevende optocht. Ze hadden lampionnen en trommelaars bij zich en trokken door de straten, met voorop een draak die door kinderen was gemaakt en op twee winkelwagentjes was gemonteerd. Dit leek het begin van een nieuw en betoverend verhaal te zijn.
“Lange tijd geleden was er in ons Gennep een draak die te lui was om te vliegen. Hij had ontdekt dat hij met behulp van twee winkelwagentjes gemakkelijk van zijn slaapplaats naar zijn favoriete zonnige plek kon gaan. Maar op een dag…”
En zo begint er weer een nieuw verhaal van Gennep, waar verschillende culturen samenkomen in een betoverend avontuur dat de harten van jong en oud verwarmt.
