Afgelopen week, te midden van een lezing over AI, werd ik plotseling overvallen door een bericht van mijn zoon. Hij vertelde me dat een iconische boom nabij Hadrians’ Wall in Noord-Engeland, die onder andere diende als achtergrond voor de film “Prince of Thieves: Robin Hood” met Kevin Costner, door vandalen was gekapt. Deze plek had heeft een speciale betekenis voor ons; we hadden er enkele maanden geleden samen gewandeld. Mijn eerste reactie was ongeloof – het leek wel een stukje fake-news. Maar helaas was het waar.

Foto’s van de boom bij Sycamore Gap (diverse foto’s op de site van de BBC)

Te midden van al het menselijk drama van de afgelopen dagen en weken voelde en voel ik een diep verdriet om het verlies van die boom. Het was niet zomaar een boom, maar een symbool van historische en esthetische waarde. Dit incident maakt me bewust en brengt me terug naar andere bomen die een speciale plek in mijn hart hebben: enkele voorbeelden, de secquaias op de Sint Jansberg, de berkenbomen bij de Siebengewaldseweg die ooit voor het belangrijke hoofdgebouw van de nieuwbouw Maria Roepaan stonden (ik heb ze vaak vanuit de verpleegstersflat getekend), en de majestueuze boom in het Niersdal bij de Looiseweg.

Het verlies van de boom bij Hadrians’ Wall heeft me extra bewust gemaakt met mijn gevoelens van verbondenheid met bomen. Het is ironisch hoe je je soms pas echt bewust wordt van de waarde van iets wanneer je het verliest.